Liridon's Ice Iz Primorskij * DE

Liridon

vader:
IC. Passionata Raffael*D

moeder: GIC Czarina Iz Primorskij*D "CzaCza"

Hij is Black silver blotched (SIB ns 22), Klik hier voor zijn stamboom.
geboren op 17 maart 2016 in Duitsland, † 5 juli 2017 Zeewolde

gen.code: A- BB CC D- I- ss tbtb oY ll

Hij is getest op:

Bloedgroep overleden voordat we de test hebben gedaan

HCM, PKD en CIN d.m.v. echografie 2-5-2017

PKDef overleden voordat we de test hebben gedaan

FeLV, FIV SNAP test 11-7-2016

en nagekeken op patella luxatie door onze dierenarts

Beide ouders en heel veel grootouders, overgrootouders en betovergrootouders zijn getest op: HCM, PKD, FeLV, FIV

DNA op basis van afstamming

Verdunning D/?

Birmees (cb) N/N

Siamees (cs) N/N

Agouti A/?

Chocolade N/N

Cinnamon N/N

Hij heeft niet de kans gekregen om voor nageslacht te zorgen.

Liridon's woonde sinds 16 juli 2016 bij ons tot zijn dood.

Toen wij Uki ophaalde in Polen, bemerkte we een afwijking in zijn staart. De fokster gaf aan dat het een beschadiging was en geen aangeboren knikstaart. Omdat wij niet al onze pijlen wilde richten op een kater met een mogelijk vererfbaar probleem, zijn wij opzoek gegaan naar een tweede kater.

Zo kwam het dat we een foto zagen van een heel klein Liridonnetje :-) en opslag was ik verliefd.

Zijn stamboom bekeken en vergeleken met die van onze dames en contact opgenomen met zijn fokster, Heike Thiele van Cattery Iz Primorskij.
Wat een leuk contact. Door "schade en schande" wijs geworden, hebben we afgesproken dat we eerst op bezoek zouden komen en dan zouden beslissen of we Liridon wilde kopen. Nu ligt Hessen in Duitsland niet naast de deur, dus zou het 1 bezoek worden voordat hij zou verhuizen. Super vonden wij het dat Heike akkoord ging met een bezoek rond de leeftijd van 9 weken.
We zagen een gezond kitten met een gezonde zus en broer, geen knikken in staarten :-) en een schone ruime leefomgeving. En mama zorgde goed voor haar kroost.
De deal werd gesloten en de reservering was een feit. Toen moest er nog flink lang gewacht worden, altijd weer even goed om te merken hoe onze kittenkopers zich ook altijd voelen :-)

16 juli 2016 was het zo ver, Heike kwam Liridon bij ons brengen. Zo had zij ook gezien waar Liridon terecht zou komen.
Wennen heeft hij eigenlijk niet echt hoeven doen, hij liep meteen al rustig rond, kennis maken met de andere katten en natuurlijk met die rare beesten die wel 4 poten hebben en harig zijn, maar toch echt geen katten waren (honden kende Liridon nog niet). Binnen no time was hij helemaal thuis. Samen met Uki, zijn leeftijdgenoot en speelmaatje werd er flink wat gespeeld en gecrossed.

De vriendschap met Uki kreeg even last van strubbelingen toen de hormonen begonnen te gieren. Die van Uki eerder en flink heftig, later die van Liridon voorzichtig ook steeds meer. Toen is er wel eens een flinke discussie geweest tussen de heren. Tot het moment dat de dames kittens hadden en het tijd werd om de katers en poezen te gaan scheiden. We willen natuurlijk niet dat de poezen meteen weer gedekt worden, naast het feit dat de heren (of in ieder geval één van hen) hadden uitgevonden dat je ook kon sproeien (markeren).
Half maart 2017 zijn ze samen naar de tuin met het verwarmde buitenverblijf verhuisd. Daar hebben ze weer wat rust gevonden samen zonder al die krolse poezen om hun heen :-)

Ze zijn natuurlijk niet afgezonderd van de rest. Hopsa en Jo-Jo mochten al die tijd al bij de katers in de tuin overdag, en na de verhuizing van de kittens ook Lemon en Nemesis weer (die zijn daarna ook op de poezenpil gegaan). Nadat Sky ook op de poezenpil was, mocht zij ook weer in de tuin komen.

Op 2 mei 2017 zijn we met Liridon bij de Wagenrenk geweest voor zijn eerste HCM en PKD, CIN controle. Met vlag en wimpel geslaagd, het zag er super goed uit!
(zijn eerste Snap test voor FeLV en FIV had hij al op 11-7-2016 gehad).

Liridon ontwikkelde zich tot een mooie grote stevige kater, super lief en ook heel grappig, we waren erg benieuwd hoe zijn kinderen er uit zouden gaan zien.
Hij moest echter nog een tijdje wachten omdat Uki al getest was en had mogen dekken en de andere kittens had van een buitendekking.

We zullen echter nooit weten hoe zijn kinderen eruit zouden zien :-(
Zeer onverwacht hebben wij op 5 juli 2017 afscheid moeten nemen van onze veel te jonge lieve kater Liridon.

Wat begon in de middag van 26 juni 2017 met een oog dat wat vies was, zoals bij een ontsteking (wat je wel eens hebt bij katten, zeker als ze een krasje hebben of zo), is op 5 juli 2017 geëindigd in een waar drama.

Een achtbaan van emoties en beslissingen in nog geen 1,5 week zijn geëindigd in het moeten laten inslapen van onze grote kerel. Wat er precies is gebeurt is nog een raadsel.

Het vieze oogje bleek een beschadiging waar een bacterie in was gekomen, met als gevolg een flinke ulcus (gat) in zijn hoornvlies. Gelukkig zijn we meteen naar de dierenarts gegaan. Met medicatie en pijnstilling gestart. Volgende dag weer naar de dierenarts. Het zag er nu toch beter uit en er werd besloten om het oog niet te verwijderen, maar naar de Faculteid diergeneeskunde in Utrecht te gaan voor een oogoperatie. Vrijdags naar Utrecht en bij de Faculteit werd geconcludeerd dat de rest van het hoornvlies erg week was (door enzymen) en het niet zeker zou zijn dat de hechtingen in het oog zouden blijven zitten. De operatie werd uitgestelde naar woensdag en we zijn met medicatie naar huis gegaan. Dinsdag voor extra contole bij onze eigen dierenarts langs gegaan. We wilde niet voor niets de volgende dag naar Utrecht rijden als het oog slechter zou zijn geworden. Alles zag er redelijk uit naar omstandigheden.

Op de terugweg naar huis ging het mis, Liridon deed raar in de reismand, alsof hij had gepoept in de bak en was gaan krabben om het af te dekken. Maar het bleek een aanval die leek op een epileptische aanval. Daarna was hij heel raar en stijf/verlamt in de ledenmaten aan zijn linkerkant. Meteen weer terug naar de dierenarts. Die kon niet veel doen. Medicatie voor epilepsie zou er voor zorgen dat hij zijn oog zou verliezen, en het was niet zeker dat het dat was. Het kon ook een herseninfarct zijn. Hij heeft wat gekregen en we moesten het tot de volgende dag aankijken. In de nacht leek hij te ontspannen en heb ik hem zelfs op de bak geholpen. Maar 3/4 dag later kwam er nog een aanval overheen, nu aan beide zijdes zijn benen stijf verlamt/verkrampt. Bij de dierenarts aangekomen was er nog maar 1 optie, arme Liridon uit zijn lijden verlossen.

Van een vies oogje, naar een proces met een uitgestelde oogoperatie, naar een aanval die lijkt op een herseninfarct met 3/4 dag later er nog een overheen, waarbij hij eerst links verlamt was en daarna aan beide zijdes, is geen logisch proces. Helemaal in shock waren we. We zullen moeten wachten tot de gehele autopsie is afgerond, want ook daar waren bij de eerste bevindingen met het blote oog geen bijzonderheden gevonden.

We zijn eigenlijk nog steeds in verwarring van alles wat is gebeurt. En zo verdrietig om het onrecht van wat hem is overkomen en de onmacht dat we niets meer konden doen. Het moeten loslaten en afscheid nemen, we waren en zijn er kapot van.

Lieve stoere grote man, je wordt vreselijk gemist door mens en dier. Ik hoop dat je ons kunt vergeven dat we verder niets voor je konden doen en dat je nu op een fijne plek bent.
Ook jij zit voor altijd in ons hart

Aanvulling:
we hoorden later dat onze buren slakkengif hadden gebruikt. We denken dat de combinatie van de medicatie die hij had om zijn oog voor te bereiden op de operatie in combinatie met het slakkengif de aanvallen heeft veroorzaakt. Beide kunnen invloed hebben op de hersenen.

Voor meer foto's van Liridon's Ice Klikt u hier.

terug naar Voormalige Siberen van Cattery Berka